Στην επιθετικότατη από
2-4-2018 ανακοίνωση της Ενωτικής Πρωτοβουλίας «Ο ΦΑΓΑΝΟΥΛΗΣ κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ» εκτίθεται ότι ο Δήμαρχος Διονύσου
μεθοδεύει νομότυπες μεν πλην όμως όχι «ηθικές» απ’ απευθείας αναθέσεις. Η κατηγορία
είναι ότι ο Δήμαρχος συνεννοείται με ένα εργολάβο, ο οποίος φέρνει μαζί του και
άλλους δύο εργολάβους για να δώσουν μικρότερες εκπτώσεις, με συνέπεια ο πρώτος
να αναδεικνύεται φτηνότερος και να παίρνει την υπερτιμολογημένη δουλειά.
Παρ’ όλον ότι η πιο
πάνω κατηγορία είναι πλήρως αυθαίρετη και αστήρικτη, ωστόσο από αυτήν (ακόμη
και υποτιθέμενη αληθή), σε κάθε περίπτωση προκύπτει ότι:
- Η ως άνω απ’ ευθείας ανάθεση είναι ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΝΟΜΙΜΗ εφ’ όσον η δουλειά είναι αναμφισβήτητα προϋπολογισμού μέχρις 20.000 ευρώ (υπερτιμολογημένη γαρ), που είναι το σημερινό ανώτατο επιτρεπόμενο όριο δαπάνης για απ’ ευθείας αναθέσεις.
- Όπως και να έχει το ζήτημα, τουλάχιστον εξασφαλίζονται ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ για τη δουλειά.
- Ο προϋπολογισμός της δουλειάς στηρίζεται σε κάποια μελέτη και το ύψος του καθορίζεται, κατά τεκμήριο, από κάποια αρμόδια τεχνική υπηρεσία. Συνακόλουθα, το κόστος της δουλειάς (που προκύπτει από τον προϋπολογισμό μείον την έκπτωση) δεν προσδιορίζεται από τον ανάδοχο.
Κατά το χρόνο εξέλιξης
της υπόθεσης των νερών, σε ό,τι αφορούσε την απ’ ευθείας ανάθεση μιάς
προμήθειας ενός συγκεκριμένου είδους (εν προκειμένω νερού), η αντίστοιχη
ανώτατη επιτρεπόμενη ετήσια συνολική δαπάνη ήταν 15.000 ευρώ.
Στην υπ’ όψιν περίπτωση
έχουμε τις εξής ετήσιες συνολικές δαπάνες (περίπου) για απ’ ευθείας αναθέσεις
προμήθειας νερού από ιδιώτες:
- Έτος 2003 20.000 ευρώ
- Έτος 2004 60.000 ευρώ
- Έτος 2005 65.000 ευρώ
- Έτος 2006 65.000 ευρώ
- Έτος 2007 120.000 ευρώ
- Έτος 2008 40.000 ευρώ
- Έτος 2009 30.000 ευρώ
Εν όψει των ανωτέρω,
όλες οι πιο πάνω απ’ ευθείας αναθέσεις είναι ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ, δεδομένου ότι όλες τους υπερβαίνουν το
(ισχύον τότε) ανώτατο ως άνω όριο δαπάνης των 15.000 ευρώ ετησίως.
Περαιτέρω, ερχόταν ο κ.
Καλαφατέλης κάθε φορά στο Κοινοτικό Συμβούλιο Κρυονερίου και πρότεινε την
προμήθεια νερού με βάση ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ
ΠΡΟΣΦΟΡΑ (αντί τριών, για τις οποίες
μέμφεται τώρα το Δήμαρχο), κωφεύοντας μάλιστα και σε ισχυρισμούς κοινοτικού του
συμβούλου περί οικονομικότερων προσφορών (αποφάσεις Κ.Σ. 195/22-9-2004,
80/14-4-2005).
Τέλος, το κόστος της
προμήθειας του νερού είναι προφανές ότι το καθόριζε στην ουσία ο προμηθευτής.
Απόδειξη ότι μόλις ο προμηθευτής ζήτησε αύξηση 67%, έσπευσε αμέσως ο κ.
Καλαφατέλης, ΕΡΗΜΗΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, να ικανοποιήσει πλαγίως το αίτημά του, παρ’ όλον ότι το
κοινοτικό συμβούλιο είχε απορρίψει την πιο πάνω θηριώδη αύξηση, εγκρίνοντας αύξηση
μόνο 8%. (βλέπετε σχετική ανάρτησή μας «ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ 13»).
Δηλαδή, ενώ ο κ.
Καλαφατέλης προέβαινε συστηματικά σε απ’ ευθείας αναθέσεις προμηθειών δαπάνης
άνω του επιτρεπομένου, με βάση μία και μοναδική προσφορά και με κόστος που
καθόριζε ο προμηθευτής, έρχεται τώρα και
ζητάει το λόγο από το Δήμαρχο γιατί (η Αντιδήμαρχος Οικονομικών) κάνει απ’
ευθείας αναθέσεις δαπάνης στα πλαίσια του επιτρεπομένου, με βάση τρεις
προσφορές και με κόστος που προσδιορίζει η υπηρεσία. Δηλονότι:
«ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΓΑΝΕ, ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ».
Στο σημείο αυτό, θα
ήταν παράλειψη να μη θυμηθούμε την αξέχαστη εκείνη Καλαφατελική πατέντα που
αφορούσε την απ’ ευθείας ανάθεση έργου προϋπολογισμού εκατοντάδων χιλιάδων
ευρώ, με το κόλπο του φωτογραφικού διαγωνισμού (υπόθεση οργάνων παιδικής χαράς
κατασκευασμένων με ξυλεία από την Λαπωνία), που έγινε και η αιτία της αποπομπής
των κ.κ. Ζυγούνα και Σπηλιώτη καθώς και της κας Κοροβέση από την
Ενωτική Πρωτοβουλία την προηγούμενη δημοτική περίοδο, γεγονός το οποίο, με τη
σειρά του, ίσως και να στοίχισε στον κ. Καλαφατέλη την απώλεια του δημαρχιακού
αξιώματος στις εκλογές του 2014.
Η πιο πάνω πατέντα,
μαζί με τα νερά (και όχι μόνον) αναδεικνύει τον κ. Καλαφατέλη σε ασυναγώνιστο
πράγματι πρωταθλητή των απ’ ευθείας αναθέσεων, έτσι ώστε να ευρίσκει εν
προκειμένω εφαρμογή η λαϊκή ρήση
«ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ ΔΕ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΣΧΟΙΝΙ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου