Από τα παρακάτω δύο έγγραφα της Διεύθυνσης Δασών του ΥΠΕΝ προκύπτουν οι ευθύνες της διοίκησης Καλαφατέλη (προεξάρχοντος του αντιδημάρχου Γιάννη Φωτάκη) για το θάψιμο της Αμυγδαλέζας ως οικισμού νομίμως προϋφισταμένου του έτους 1923.
Όπως είναι γνωστό, η διοίκηση Ζαμάνη είχε δηλώσει αρμοδίως στην Ε.Κ.ΧΑ. ΑΕ τον οικισμό της Αμυγδαλέζας, προκειμένου, σύμφωνα με το νόμο, ο οικισμός αυτός να εξαιρεθεί από τους δασικούς χάρτες.
Μετά την ανάληψη της διοίκησης του Δήμου από την παράταξη Καλαφατέλη και το κατεστημένο της Σταμάτας, ανακλήθηκε η πιο πάνω δήλωση. Αποτέλεσμα : Αναρτήθηκαν οι δασικοί χάρτες και ο οικισμός της Αμυγδαλέζας βαφτίστηκε αυθαίρετα ως εκτός σχεδίου περιοχή χωραφιών και δασικών εκτάσεων, όπως ακριβώς επιδίωξε και πέτυχε η διοίκηση Καλαφατέλη.
Η «φιλοσοφία» αυτής της ενέργειας ευθυγραμμίζεται με τη νοοτροπία του «να ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα» και «σιγά μη βάλουμε την παραγκούπολη στο σχέδιο», νοοτροπία ανεξήγητου πράγματι για κάθε φυσιολογικό άνθρωπο μίσους που διατρέχει το κατεστημένο της Σταμάτας. Στο ερώτημα «δε φοβάστε μήπως οι Αμυγδαλεζιώτες δε σας ψηφίσουν;», την απάντηση την έχουν ήδη δώσει προ πολλού, στο απώτερο παρελθόν : «Είναι της μιάς μπριζόλας άνθρωποι», όπερ, μεθερμηνευόμενο, σημαίνει πως είναι στην πλειοψηφία τους χαμηλών εισοδημάτων άνθρωποι των οποίων η ψήφος είναι εξαγοράσιμη «φτηνά», με κάποιο μικρορουσφετάκι, ένα κέρασμα, ένα χτύπημα στην πλάτη από το «αφεντικό» ή και άλλως πως.
Τι λένε όμως ουσιαστικά τα πιο κάτω έγγραφα;
Αυτό που λένε, ουσιαστικά, είναι πως, αφού ο αρμόδιος ΟΤΑ (στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Δήμος Διονύσου) «ξεπούλησε» την Αμυγδαλέζα, τι ψάχνετε;
Παράλληλα όμως επισημαίνεται στα εν λόγω έγγραφα πως υπάρχει ακόμα περιθώριο αντιρρήσεων από τον οικείο ΟΤΑ (το Δήμο Διονύσου) προκειμένου να διορθωθούν τα εσφαλμένα.
Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας λένε πως αυτός που έκανε τη ζημιά πρέπει και να τη διορθώσει (Ο τρώσας και ιάσεται). Πράγματι, ωραίο «δούλεμα». Πλάκα δεν έχει, τρομάρα μας;
Την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά τα «ωραία», διάφοροι εκκολαπτόμενοι δήμαρχοι αγρόν αγοράζουν, ποστάροντας στα μέσα μαζικής δικτύωσης ακόμη και τα παιδιά τους προς άγραν ψήφων (όπως νομίζουν, κούνια που τους κούναγε). Δηλονότι : «Ο κόσμος χάνεται και το μαλλί χτενίζεται».
Έχετε υπ’ όψη σας κύριοι ότι υπόλογοι, ενδεχομένως και περισσότερο, είναι και αυτοί που «σφυρίζουν αδιάφορα» για τα σημαντικά προβλήματα του τόπου, περιμένοντας πότε θα πέσει από μόνος του ο αντίπαλος, προκειμένου να γίνουν αυτοί «χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη». Όμως, ο Ιζνογκούντ είναι χειρότερος από τον Χαρούν ελ Πουσάχ και αυτό το γνωρίζει ο κόσμος. Γι’ αυτό, κόφτε λίγο την πασαρέλα και κάντε πολιτική (αν μπορείτε βέβαια), αλλιώς, θα ψάχνετε για ψηφοφόρους που όμως, την ημέρα των εκλογών, θα έχουν επιλέξει να βρίσκονται για ψυχοθεραπεία στο Άγιον Όρος.
Πάρτε θέση λοιπόν. Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός.
