ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ 8

Με την υπ’ αρ. 302/20-12-2002 απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Κοινότητας Κρυονερίου, προβλέφθηκε συμβατική υποχρέωση του ιδιώτη προμηθευτή ύδατος, σύμφωνα με την οποία αυτός υπεχρεούτο σε ανάλυση της ποιότητας του παρεχομένου ύδατος «από αναγνωρισμένο χημείο σε μηνιαία βάση».

Στις 22-9-2004 ελήφθη η υπ’ αρ. 195/2004 απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου, όπου ο κοινοτικός σύμβουλος Βασίλειος Δημόπουλος διαμαρτύρεται έντονα διότι ο ιδιώτης προμηθευτής «δεν έχει φέρει πιστοποιητικό καταλληλότητας του νερού, όπως υποχρεούται από τη σύμβαση».

Σε κάθε περίπτωση, από κανένα απολύτως στοιχείο δεν προκύπτει ούτε ότι τηρήθηκαν εν προκειμένω οι νόμιμες διατάξεις περί της υποχρέωσης εξασφάλισης της ποιότητας νερού που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση ούτε ότι το νερό που έπιναν οι Κρυονεριώτες ήταν κατάλληλο προς πόση και αβλαβές για την υγεία τους ούτε και ότι, συνεπώς, υπήρξε επαρκής μέριμνα (αν υπήρξε καθόλου) για την αντιμετώπιση από πλευράς Γιάννη Καλαφατέλη των «ενδεχόμενων προβλημάτων δημόσιας υγείας» των κατοίκων, όπως θέλει να το εμφανίζει η Ενωτική Πρωτοβουλία.

Το αντίθετο, προκύπτει ότι υπήρξε από ελάχιστη μέριμνα έως και πλήρης αδιαφορία σε ό,τι αφορά την εξασφάλιση του οφειλόμενου συμβατικά ως άνω ποιοτικού ελέγχου του νερού από αναγνωρισμένο χημείο σε μηνιαία βάση.

Κατόπιν τούτων, περιμένουμε από το Γιάννη Καλαφατέλη να διαψεύσει τον τότε κοινοτικό σύμβουλο (της παράταξής του αν δεν κάνουμε λάθος) Βασίλειο Δημόπουλο (έστω και τώρα, όψιμα, διότι τότε δεν τον είχε διαψεύσει), δημοσιοποιώντας παράλληλα και τα οικεία πιστοποιητικά καταλληλότητας του νερού (εννοείται, αν υπάρχουν, πράγμα λίαν αμφίβολο).

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Σε επόμενη ανάρτηση θα ασχοληθούμε με το ζήτημα του αν η προμήθεια νερού από τον ιδιώτη έγινε, πράγματι, «μετά από πρόσκληση ενδιαφέροντος», πράγμα που προϊδεάζει για την τήρηση (δήθεν) κάποιου είδους μειοδοτικής διαδικασίας με περισσότερους του ενός συμμετέχοντες υποψήφιους ιδιώτες προμηθευτές.