Παρέμβαση στην από 7-7-2018 ανάρτηση του Στέφανου Μιχιώτη με θέμα: «Παραβιάσεις νομιμότητας στις Σχολικές Επιτροπές (αδιαφάνεια)»

Από το άρθρο 234 του ν. 3463/2006 (Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων) προκύπτει ότι κάποια θέματα που αφορούν τα διοικητικά συμβούλια των Σχολικών Επιτροπών ρυθμίζονται με ανάλογη εφαρμογή των αντίστοιχων διατάξεων του πιο πάνω νόμου που αφορούν το Δημοτικό Συμβούλιο.

Αν δεν υπάρχει τέτοια ρύθμιση (όπως συμβαίνει με τις Σχολικές Επιτροπές του δήμου), δεν τεκμαίρεται ότι «ισχύουν οι διατάξεις του οικείου δημοτικού συμβουλίου», όπως ανακριβώς ισχυρίζεται ο Στέφανος Μιχιώτης.

Διότι, όπως είναι προφανές, αν ο νομοθέτης ήθελε σε περίπτωση έλλειψης της άνω ρύθμισης (κανονισμού λειτουργίας της Σχολικής Επιτροπής) να ισχύει αυτόματα ο κανονισμός λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου (όπως ισχυρίζεται ο Στέφανος Μιχιώτης), θα το είχε προβλέψει με ρητή διάταξη του νόμου.

Με έρεισμα τον πιο πάνω ανακριβή ισχυρισμό, ο Στέφανος Μιχιώτης είναι φυσικό να οδηγείται και σε ανακριβή συμπεράσματα, όπως π.χ. ότι παρανόμως δεν του χορηγήθηκε ο λόγος στις δύο πρόσφατες συνεδριάσεις των Σχολικών Επιτροπών, όταν ζήτησε να τον λάβει υπό την ιδιότητά του σαν απλός πολίτης.

Και τούτο διότι, αναφορικά με το συγκεκριμένο ζήτημα, από καμία διάταξη νόμου δεν προβλέπεται ότι ο πολίτης δύναται να λαμβάνει το λόγο στα Δημοτικά Συμβούλια.

Τέτοια δυνατότητα προβλέφθηκε ειδικά και μόνον στο συγκεκριμένο κανονισμό λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Διονύσου (αμφιβάλλουμε αν υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη πανελληνίως), χωρίς όμως η δυνατότητα αυτή να προβλέπεται από το νόμο.

Συνακόλουθα, θα μπορούσε κάλλιστα ο κανονισμός λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου να μην προβλέπει τέτοια δυνατότητα και, παρ’ όλ’ αυτά, να είναι σύννομος.

Ούτε, βέβαια, μπορεί να ισχυριστεί κανείς στα σοβαρά ότι, αφού “από την καλή του την καρδιά” το Δημοτικό Συμβούλιο επιτρέπει να λαβαίνει το λόγο ο απλός πολίτης, το ίδιο υποχρεούται να πράξει και η Σχολική Επιτροπή σύμφωνα με το … νόμο (!!!), όπως θέλει να το εμφανίζει ο Στέφανος Μιχιώτης  ακολουθώντας τη «λογική»: Το Δημοτικό συμβούλιο είναι συλλογικό όργανο διοίκησης, το Διοικητικό Συμβούλιο μιάς Σχολικής Επιτροπής είναι συλλογικό όργανο διοίκησης, άρα το Διοικητικό Συμβούλιο μιας Σχολικής Επιτροπής είναι Δημοτικό Συμβούλιο. (Ο χωροφύλαξ είναι όργανον, το μπουζούκι είναι όργανον, άρα ο χωροφύλαξ είναι μπουζούκι).

Άλλωστε, και τη δικαίωσή του θα επιτύχει και μεγάλες υπηρεσίες θα προσφέρει ο εκλεκτός συνδημότης μας στον τόπο εάν, την επομένη φορά που δε θα του δοθεί ο λόγος σε συνεδρίαση της Σχολικής Επιτροπής, σπεύσει να προσφύγει στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση προκειμένου να ακυρώσει τις αντίστοιχες αποφάσεις για παράβαση νόμου, δια τον οποίο τόσο πολύ κόπτεται (και καλά κάνει).

Με την ευκαιρία, θα θέλαμε να ρωτήσουμε το Στέφανο Μιχιώτη αν θα του ήταν πολύ δύσκολο να παύσει, προς στιγμήν, να ασχολείται με τη νομιμότητα και τη διαφάνεια σε ό,τι αφορά τα σημαντικά (π.χ. αν του δίνουν ή όχι το λόγο για να αγορεύει στις Σχολικές Επιτροπές) και να μας κάνει τη χάρη ν’ ασχοληθεί και με τα ασήμαντα, όπως π.χ. με τη νομιμότητα και τη διαφάνεια σε ό,τι αφορά την υπόθεση «Νερά του Κρυονερίου», ύψους μόνον 500.000 ευρώ (ψιλοπράγματα), για την οποία κάποιοι μου λένε (αλλά εγώ δεν το πιστεύω) ότι «πέταξε λευκή πετσέτα», επιλέγοντας παράλληλα και μία τακτική συνδυασμού αποσιώπησης του θέματος και συνεχούς παρεμβολής «θορύβων και παρασίτων», δια των μεθόδων «πετάμε τη μπάλα στην εξέδρα» και «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» (Εδώ δε μας αφήνουν ν΄ αγορεύουμε στις Σχολικές Επιτροπές, με τα «Νερά του Κρυονερίου» θ’ ασχολούμεθα τώρα;).