Βάσει παραπολιτικού κουτσομπολιού, σε γνωστή καφετέρια της Σταμάτας βρέθηκε ο κοινοτάρχης Σταμάτας Γιώργος Κόκκαλης παρέα μ’ ένα φίλο του σταματιώτη που ακούστηκε να σχολιάζει την προσπάθεια κατοίκων της Αμυγδαλέζας για ένταξη της περιοχής τους σε σχέδιο πόλης με τα εξής λόγια:
«Αυτοί εκεί κάτω της Αμυγδαλέζας τρέχουν να μπουν σε σχέδιο. Αν τα καταφέρουν, χαθήκαμε. Τα δικά μας οικόπεδα θα μείνουν “στην απέξω”. Σιγά μην αφήσουμε την παραγκούπολη να μπει στο σχέδιο».
Ανεξάρτητα από το ψευδές ή το αληθές του πιό πάνω παραπολιτικού, τα λόγια αυτά περιγράφουν χαρακτηριστικά την κατάσταση μίσους και διχασμού («διαίρει και βασίλευε») που έχει καλλιεργήσει μεταξύ των κατοίκων το κατεστημένο της Σταμάτας, θεωρώντας πως έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντά του.
Πρόκειται για εμμονικούς - μικρονοϊκούς που θεωρούν πως άμα ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα ο δικός τους γάιδαρος «θα μπει στο σχέδιο» και δεν θέλουν να καταλάβουν πως εδώ δεν πρόκειται για ένταξη σε σχέδιο πόλης αλλά για αναγνώριση υφιστάμενης κατάστασης, δηλαδή για τη νομότυπη αναγνώριση του πολεοδομικού καθεστώτος των οικισμών των νομίμως προϋφισταμένων του έτους 1923 σε ό,τι αφορά τόσο τα δικά τους οικόπεδα όσο και αυτά της Αμυγδαλέζας.
Μετά την (κατά νόμον υποχρεωτική) αναγνώριση αυτή, θα πολεοδομηθούν ΟΛΕΣ οι πιό πάνω περιοχές εντός των ορίων των οικισμών. Έτσι θα μπουν και τα δύο γαϊδούρια στο σχέδιο, χωρίς να χρειάζεται να ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα.
Εμείς δε μπορούμε να πιστέψουμε πως ο Γιώργος Κόκκαλης είτε συμμετέχει είτε επιδοκιμάζει τέτοιου είδους συζητήσεις, πολλώ μάλλον ότι σαμποτάρει τις προσπάθειες των κατοίκων της Αμυγδαλέζας για αναγνώριση των νόμιμων δικαιωμάτων τους.
Κάτι φήμες ότι τραμπουκίζει (και μάλιστα γυναίκες), ότι απειλεί «θεούς και δαίμονες», ότι παίρνει τηλέφωνα και πιέζει φορτικά - εκβιάζει να μην υπογραφεί το ψήφισμα των κατοίκων για ίση μεταχείριση της Αμυγδαλέζας με τους υπόλοιπους οικισμούς και ότι «δεν θέλει ούτε ν’ ακούει για τους Αμυγδαλεζιώτες», θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν αληθεύουν, παρ’ όλο ότι αυτός απουσίασε επιδεικτικά από τη συγκέντρωση των κατοίκων στην ταβέρνα «Αμυγδαλέζα».
Άλλωστε, το ενδιαφέρον του κοινοτάρχη Γιώργου Κόκκαλη για την Αμυγδαλέζα εκδηλώθηκε και χτές, 24-6-2020, οπότε θεάθηκε με το υπηρεσιακό αυτοκίνητο στην οδό Αγίου Φανουρίου.
Σε τι ακριβώς αφορούσε το ενδιαφέρον του αυτό δεν το γνωρίζουμε, γι’ αυτό το θέτουμε υπό τύπον κουίζ:
1. Πήγε για να μαζέψει τα σκουπίδια; (Βλέπετε φωτογραφίες στο τέλος του παρόντος).
2. Πήγε για να βάλει – αντικαταστήσει λάμπες στις κολόνες της ΔΕΗ;
3. Πήγε για να βουλώσει την τρύπα του δρόμου που πρακτικά είναι άβατος εκεί;
4. Πήγε για μαζέψει το κοπάδι των σκύλων που κυκλοφορούν ελεύθεροι και επιτίθενται
στους περαστικούς; (Βλέπετε σχετική φωτογραφία)
5. Πήγε ψάχνοντας να βρει το ψήφισμα των κατοίκων και να το υπογράψει; (Βλέπετε
κείμενο στο τέλος του παρόντος).
Οι «κακιές γλώσσες» λένε πως πήγε για σαμποτάζ, δηλαδή προκειμένου να πείσει με ψέματα τους κατοίκους εκεί να μην υπογράψουν το ψήφισμα, καθόσον πρέπει να παραμείνουν (για το καλό τους πάντοτε) «παραγκούπολη».
Αυτά εμείς δεν θέλουμε να τα πιστέψουμε, παρ’ όλον ότι η μέχρι σήμερα στάση του Γιώργου Κόκκαλη (ευγενώς περιγραφόμενη) δημιουργεί προβληματισμό (τουλάχιστον).
Είναι δυνατόν ο κοινοτάρχης μιάς κοινότητας να «πολεμάει» μιά περιοχή της και μάλιστα με τόσο μένος και τόσο μίσος όσο διαδίδεται;
Το μέλλον θα δείξει αν η ιστορία θα καταγράψει και τον Γιώργο Κόκκαλη, μαζί με το κατεστημένο της Σταμάτας και τους διάφορους φωτάκηδες, σαν συνεργό στο θάψιμο της Αμυγδαλέζας, και όχι μόνον, αφού μεθοδεύεται (λάου – λάου) το θάψιμο και του οικισμού Σταμάτα – Σπάτα – Παλαιοσταμάτα.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ - ΑΙΤΗΜΑ – ΨΗΦΙΣΜΑ
Με αποδέκτες
1. Τους επικεφαλής των Δημοτικών Παρατάξεων και όλους τους Δημοτικούς Συμβούλους του Δήμου Διονύσου.
2. Τον κ. Δήμαρχο του Δήμου Διονύσου.
3. Τον κ. Πρόεδρο και όλα τα μέλη της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής.
4. Την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Διονύσου, συμπεριλαμβανομένου του αρμόδιου Αντιδημάρχου και πολιτικού προϊσταμένου της άνω υπηρεσίας.
5. Την Κοινότητα Σταμάτας και όλους τους Κοινοτικούς Συμβούλους.
Αξιότιμοι/ες κύριοι/ιες.
Οι κάτωθι υπογράφοντες είμεθα δημότες, κάτοικοι ή και ιδιόκτητες ακινήτων στην περιοχή Αμυγδαλέζα της δ.ε. Σταμάτας Δήμου Διονύσου Αττικής. Με τις ανωτέρω ιδιότητες προβαίνουμε στην σύνταξη της παρούσας, θέτοντας υπόψιν σας τα εξής:
Ενημερωθήκαμε πως στη συζήτηση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής του Δήμου της 12ης Μαΐου 2020 υπεβλήθη η από 7-5-2019 εισήγηση του αντιδημάρχου και Προέδρου αυτής κ. Ιωάννη Φωτάκη, αφορώσα την (όπως επί λέξει αναφέρεται) «ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΘΕΣΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΩΣ ΠΡΟΥΦΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΤΟΥ 1923 ΟΠΩΣ ΣΥΝΑΡΤΑΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΑΣΙΚΟ».
Στην ως άνω εισήγηση (συνακόλουθα και από τα πορίσματα της ως άνω συζήτησης) εξέλιπε παντελώς η μνεία του προϋφιστάμενου του έτους 1923 οικισμού της Αμυγδαλέζας. Η εκούσια ή ακούσια αυτή παράλειψη (δεν το γνωρίζουμε αλλά ελπίζουμε και ευχόμεθα να μην είναι εκούσια) έρχεται σε πλήρη αντίθεση αφενός με την αυτονόητη για ιστορικούς, πολεοδομικούς, διοικητικούς, τεχνικούς, περιβαλλοντικούς και νομικούς λόγους κίνηση και πρωτοβουλία της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής να την εντάξει στο ίδιο πλαίσιο με όλους τους λοιπούς ομοειδείς οικισμούς του Δήμου (και πως όχι άλλωστε, αφού υπερκαλύπτονται όλες οι σχετικές προϋποθέσεις) και αφετέρου με υφιστάμενες αποφάσεις τόσο του Κοινοτικού Συμβουλίου Σταμάτας όσο και του Δημοτικού Συμβουλίου περί ίσης μεταχείρισης όλων των οικισμών του Δήμου αλλά και την προδήλως αυτονόητη αρχή της ίσης μεταχείρισης και της ισότητας όλων των πολιτών και όλων των περιουσιών, η οποία τελικά δεν ήταν και τόσο αυτονόητη για τον συντάξαντα την ως άνω ατυχή και ελλιπή εισήγηση, ο οποίος όμως τυγχάνει αιρετό στέλεχος της διοικούσας δημοτικής Αρχής και μάλιστα Αντιδήμαρχος Χωροταξικού και Στρατηγικού Σχεδιασμού και Υποδομών και Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος του ως άνω Δήμου. Συνεπώς, δεν δυνάμεθα να πιστέψουμε πως αυτή η κίνηση και εισήγηση έγινε ερήμην ή εν κρυπτώ από την δημοτικής Αρχή.
Στο σημείο βέβαια αυτό θα πρέπει να τονιστεί πως στο άνω έγγραφο γίνεται μια πολύ επιδερμική αναφορά που, χωρίς, αντικειμενικά, να εξειδικεύει τις προϋποθέσεις χαρακτηρισμού και οριοθέτησης μιας περιοχής ως οικισμού υφιστάμενου προ του έτους 1923 και να εξηγεί τα (ευνοϊκά για τους οικιστές) επακόλουθα που συνεπάγεται για τη συγκεκριμένη περιοχή η οριοθέτηση αυτή, αναλίσκεται σε μια υποκειμενική προσέγγιση, αγνοώντας σε διάφορα σημεία της πως η εισήγησή του για νομοθετική ρύθμιση υφίσταται ήδη (!!!).
Επί παραδείγματι, προτείνεται (στο ακροτελεύτιο τμήμα αυτής) για την περίπτωση οικισμών που προϋφίστανται με βεβαιότητα του έτους 1923 (όπως διαπιστώνεται με συγκεκριμένες διοικητικές πράξεις, που όμως ο συντάξας παραγνωρίζει πως και ο ίδιος ο Δήμος θα πρέπει να προκαλέσει και προωθήσει), να μην αναρτάται δασικός χάρτης αλλά να ολοκληρώνεται η οριοθέτηση από την Κεντρική Διοίκηση και να μην εφαρμόζονται επί των εκτάσεων αυτών εντός των ως άνω ορίων οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας… Προφανώς, ο συντάκτης της εισήγησης για ένα τόσο σημαντικό θέμα εν έτει 2020 αγνοεί ότι υφίσταται το νομικό πλαίσιο δια του οποίου ρητώς προβλέπεται ότι οι περιοχές που έχουν νομίμως χαρακτηρισθεί και οριοθετηθεί ως οικισμοί προϋφιστάμενοι του έτους 1923 εξαιρούνται της κύρωσης δασικού χάρτη…
Ειδικότερα όμως για την περιοχή της Αμυγδαλέζας, η οποία (ως μη ώφειλε) ασφυκτιά υπό το βάρος ποικίλων νομοθετημάτων (όπως το προεδρικό διάταγμα για την προστασία του Πεντελικού όρους - ΦΕΚ 755Δ/1988 - ή ο Δασικός Κώδικας - Ν. 998/79, ως τροποποιηθείς ισχύει), η ανάγκη καθορισμού των ορίων του ομώνυμου οικισμού καθίσταται πρόδηλη, ιδίως και αφ΄ ης στιγμής υπερπληρούνται οι προϋποθέσεις οριοθέτησής του ως οικισμού προϋφιστάμενου του 1923, χωρίς να γνωρίζουμε αν το εν λόγω ζήτημα διέλαθε της προσοχής της Δημοτικής Αρχής ή αν εκείνη τις παρέβλεψε, ενώ η προηγούμενη τις ανέδειξε.
Ενδεικτικά και μόνο (διότι η παρούσα δεν προσφέρεται για αναλυτική νομική και πολεοδομική τεκμηρίωση) αναφέρεται πως (όπως άλλωστε και οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου ευχερέστατα μπορούν να το διαπιστώσουν και αν αδυνατούν μπορούμε να τις συνδράμουμε εμείς) υπάρχουν μελέτες, όπως π.χ. εκείνη του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, που ομνύουν την ύπαρξη πληθυσμού με εκκλησιαστικά ευρήματα υφιστάμενα από του 5ου και 6ου αιώνα μ.Χ., ενώ από την πλευρά της Διοίκησης, του Κράτους, διαπιστώνεται πως, κατά την απογραφή της 27-10-1907, ο εν λόγω οικισμός είχε 179 κατοίκους, όταν ο οικισμός της Σταμάτας είχε 188, του Μπογιατίου 97 και του Σπατατζικίου (που αναφέρει ο ως άνω Αντιδήμαρχος ως οικισμό) μόλις 35!!! (ΦΕΚ 28/8-2-1908). Και τα ανωτέρω τίθενται ενδεικτικά και όχι περιοριστικά.
Συνεπώς, το αίτημα για οριοθέτηση στην εν λόγω περιοχή του ομώνυμου οικισμού ως νομίμως προϋφιστάμενου του έτους 1923 δεν εδράζεται σε τοπικά και δεν αφορά μικροπολιτικά συμφέροντα αλλά είναι απολύτως τεκμηριωμένο νομικά, ιστορικά, τεχνικά και πολεοδομικά, τίθεται δε από πλευράς των οικιστών της περιοχής χάριν της θεμιτής προστασίας τους από τον παραλογισμό της διοίκησης, ιδίως σε ό,τι αφορά τις χρήσεις γης και την επικείμενη ανάρτηση των δασικών χαρτών. Με άλλα λόγια, η αναγνώριση μιας περιοχής ως οικισμού προϋφιστάμενου του έτους 1923 δημιουργεί έναν θόλο προστασίας από τον γνωστό παραλογισμό της κεντρικής διοίκησης και τις υπηρεσίες της (Δασικές ή άλλες).
Και, βεβαίως, μπορεί να μην υπάρχει το χρονικό περιθώριο για τη νομότυπη οριοθέτηση του οικισμού, ωστόσο δεν είναι λόγος αυτός (όπως ακριβώς αναγνωρίζεται για τους λοιπούς ομοειδείς οικισμούς του Δήμου, για κανένα εκ των οποίων δεν υφίσταται, ωσαύτως, νομότυπη οριοθέτηση) να τορπιλίζεται (και μάλιστα αδίκως και κατά παράβαση της ισονομίας και ισοπολιτείας) μια σωστή, δίκαιη και εύλογη προσπάθεια που ήδη έγινε από την προηγούμενη δημοτική Αρχή. Άλλωστε, για τη σχετική παράλειψη ουδεμία αιτιολογία ή εξήγηση προβάλλεται στην προρρηθείσα εισήγηση, έστω και στοιχειωδώς.
Ωστόσο, ενημερωθήκαμε (και θα συνεχίσουμε να ενημερωνόμαστε) και αυτός ήτο ο λόγος που έλαβε χώρα η σχετική συγκέντρωση κατά την οποία παρευρέθηκαν εκπρόσωποι της προηγούμενης δημοτικής Aρχής και των άλλων δημοτικών παρατάξεων, τα οποία, προς τιμήν τους, αναγνώρισαν το εύλογο του αιτήματός μας, δηλώνοντας την δέσμευσή τους να το κάνουν αποδεκτό και να το υποστηρίξουν (και τους ευχαριστούμε θερμά γι΄ αυτό), πλην βεβαίως της τωρινής δημοτικής Αρχής, η οποία, αν και πληροφορήθηκε την εν λόγω συγκέντρωση, όπως την πληροφορήθηκαν όλες οι εκλεγμένες και όχι μόνο παρατάξεις, προτίμησε να εκπροσωπηθεί από τους γνωστούς πληροφοριοδότες και από διατεταγμένης υπηρεσίας δημοσιογραφούντες, που θέλησαν να προσδώσουν στην εν λόγω συγκέντρωση πολιτική υφή, αγνοώντας πως αφορμή και αιτία γι΄ αυτή την συγκέντρωση δεν ήταν επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές αλλά, αποκλειστικά, η αυταρχική και απροκάλυπτα αυθαίρετη και άδικη συμπεριφορά της τωρινής διοίκησης του Δήμου.
Μάλιστα, όπως πληροφορηθήκαμε, στελέχη της τωρινής δημοτικής Αρχής έφτασαν στο σημείο να τηλεφωνούν σε κατοίκους της περιοχής, αποθαρρύνοντάς τους από το να συμμετάσχουν στην εν λόγω συγκέντρωση ή καθησυχάζοντάς τους (αποκοιμίζοντάς τους;) πως, τάχα, θα τους ενημερώσουν σε ύστερο χρόνο. Αναρωτιόμαστε αν ποτέ η ενημέρωση αυτή θα λάβει χώρα είτε και, αν τελικά υλοποιηθεί, αυτό θα συμβεί κατόπιν εορτής και τετελεσμένων δια εγγράφων, ως η σχετική εισήγηση.
Δυστυχώς, η ως άνω συμπεριφορά πόρρω απέχει από το να χαρακτηριστεί δημοκρατική. Αντιθέτως, η νέα διοίκηση του Δήμου, παραβλέποντας το γεγονός πως (οφείλει να) είναι δημοτική Αρχή απάντων των δημοτών, ανεξαρτήτως των πολιτικών τους τοποθετήσεων, θέλει να αγνοεί το γεγονός πως όλοι οι πιό κάτω υπογράφοντες στηρίζουμε διάφορες δημοτικές παρατάξεις (και την ίδια ως πλειοψηφούσα), επιδιώκοντας να δημιουργήσει δημότες και περιουσίες δύο κατηγοριών και προωθώντας την βέβαιη διχόνοια μεταξύ των κατοίκων.
Με θλίψη και αγανάκτηση βλέπουμε να εκτυλίσσονται οι ως άνω συμπεριφορές εις βάρος μας, αλλά ο κοινός μας τόπος, η Αμυγδαλέζα, και η προσήλωσή μας στην λογική, το ηθικό και το αυτονόητο, μας καλεί να δηλώσουμε πως είμαστε παρόντες και απαιτούμε, ρητά και καθαρά, όπως ο Δήμος Διονύσου υποστηρίξει και προωθήσει όλες τις ενέργειες που έχουν γίνει και όσες υπολείπονται να γίνουν, προκειμένου η περιοχή της Αμυγδαλέζας να τύχει της νόμιμης, ιστορικής και πολεοδομικής αντιμετώπισης που της αξίζει, δηλαδή να χαρακτηριστεί και οριοθετηθεί νομότυπα ως οικισμός προϋφιστάμενος του έτους 1923.
Η πιό πάνω απαίτηση καθίσταται έτι μάλλον εύλογη και θεμιτή αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι άλλοι οικισμοί του Δήμου προωθούνται και ενισχύονται διαδικαστικά ως προς το θέμα αυτό χωρίς το νομικό, ιστορικό, πολεοδομικό και διοικητικό υπόβαθρο της περιοχής μας. Είναι καιρός οι διοικούντες τον Δήμο να αντιληφθούν πως η αναιτιολόγητη εξαίρεση της περιοχής μας από το ως άνω δίκαιο νομικό πλαίσιο, εκτός του ότι «ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου», επί πλέον δεν εξυπηρετεί και κανένα.
Ή μήπως εξυπηρετεί; Ελπίζουμε να μην χρειαστεί να το διερευνήσουμε, διότι σίγουρα η άρνηση του Δήμου να αντιμετωπίσει την Αμυγδαλέζα και τους δημότες, κατοίκους ή ιδιοκτήτες ακινήτων επ’ αυτής, ως ίση και ίσους με τις άλλες ομοειδείς περιοχές και δημότες, θα συνιστά εν τοις πράγμασι παράβαση της Αρχής της χρηστής Διοίκησης, πέραν βεβαίως των λοιπών νομικών παραμέτρων, τις οποίες σας διαβεβαιώνουμε ότι θα διερευνήσουμε.
Δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να παίζει (εν κρυπτώ και ερήμην μας) με τις περιουσίες μας.
Δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να προσβάλλει την προσωπικότητά μας και την αξιοπρέπειά μας.
Διεκδικούμε το αυτονόητο, που δεν είναι άλλο από την ισότιμη ένταξη του οικισμού της Αμυγδαλέζας δ.ε. Σταμάτας Δήμου Διονύσου Αττικής στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο μεταχείρισης με τους λοιπούς ομοειδείς οικισμούς του Δήμου Διονύσου, προκειμένου εν τέλει να οριοθετηθεί και νομότυπα ως οικισμός προϋφιστάμενος του έτους 1923, επιδίωξη που αφορά και όλους ανεξαίρετα τους λοιπούς οικισμούς του Δήμου Διονύσου.
Παρακαλούμε της παρούσας να λάβουν γνώση όλοι οι αποδέκτες της καθώς και όλα τα αρμόδια όργανα και επιτροπές του Δήμου Διονύσου.
Οι υπογράφοντες ενδιαφερόμενοι δημότες, κάτοικοι και ιδιοκτήτες ακινήτων στην περιοχή του οικισμού της Αμυγδαλέζας δ.ε. Σταμάτας Δήμου Διονύσου Αττικής
Α/ Ονοματεπώνυμο Υπογραφή