ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΕΩΝ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 3

Έχουμε λοιπόν από τις προηγούμενες τρεις αναρτήσεις μας ότι  οι δύο υποθέσεις των «νερών» και των «οργάνων παιδικής χαράς» συνεπάγονται απ’ ευθείας αναθέσεις συνολικά της τάξης των (400.000+220.000=) 620.000 ευρώ.

    Συγκρίνουμε τις πιο πάνω δύο υποθέσεις προς τις δύο υποθέσεις που αναδεικνύει η Ενωτική Πρωτοβουλία (εφεξής Ε.Π.), ήτοι αυτές των «αναλωσίμων εκτυπωτών» και του «περιπτέρου της Σταμάτας», συνολικά της τάξης των (25.000+20.000=) 45.000 ευρώ (βλέπετε σχετικά από 29-3-2018 και 2-4-2018 ανακοινώσεις της Ε.Π. με τίτλους «ΔΕΝ ΚΡΑΤΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ» και «Ο ΦΑΓΑΝΟΥΛΗΣ κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ», αντίστοιχα).

• Οι πρώτες είναι παράνομες (με βάση πορίσματα αρμοδίων ελεγκτικών αρχών) ενώ οι δεύτερες σύννομες (καθ’ ομολογίαν και της πλευράς Καλαφατέλη).
•  Οι πρώτες έγιναν χωρίς ανταγωνισμό ενώ οι δεύτερες με ανταγωνισμό (η αξιοπιστία του οποίου βάλλεται μεν από τους της Ε.Π., πλην όμως με άσφαιρα πυρά και καθαρά δια λόγους δημιουργίας εντυπώσεων, αφού απέφυγαν τόσο να προβούν σε οποιαδήποτε σχετική καταγγελία προς στις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές όσο και να μεριμνήσουν οι ίδιοι για την προσκόμιση άλλης, συμφερότερης για το Δήμο, προσφοράς, κατά το χρόνο διεξαγωγής της οικείας διαδικασίας).
•  Οι πρώτες είναι φωτογραφικές ενώ οι δεύτερες όχι (στην μεν πρώτη περίπτωση οι ανάδοχοι ήταν δεδομένοι, χωρίς καμία διαδικασία ανταγωνισμού, ενώ στη δεύτερη όχι, αφού υπήρχε διαδικασία ανταγωνισμού).
• Στην πρώτη περίπτωση, ουσιαστικά, το κόστος της προμήθειας το καθώρισε μονοπωλιακά ο προμηθευτής ενώ στη δεύτερη όχι.
•  Οι πρώτες είναι απ’ ευθείας αναθέσεις «μαμούθ», εκτός νομίμων πλαισίων, ενώ οι δεύτερες μέσα στα νόμιμα πλαίσια.

    Ας δούμε τώρα τον πολιτικό λόγο που αρθρώνει η Ε.Π. σχετικά με τις δεύτερες πιο πάνω απ’ ευθείας αναθέσεις, όπως ο λόγος αυτός προκύπτει από τις επίσημες ως άνω ανακοινώσεις της:

• Η διοίκηση του δήμου μεθοδεύει απ’ ευθείας αναθέσεις προκειμένου «να καταλήξει η δαπάνη εκεί που πρέπει…. φυσικά».
•  «Ο Δήμαρχός μας… καλεί έναν εργολάβο ο οποίος φέρνει μαζί του και άλλους δύο λαγούς-εργολάβους. Ο πρώτος παίρνει την υπερτιμολογημένη δουλειά … Τι δεν καταλαβαίνεις δημότη από την πάγια τακτική του Δημάρχου;»  (οι υπογραμμίσεις στο κείμενο της Ε.Π.).
• «Κύριε Δήμαρχε…. Δεν βρέχει, σας φτύνουν. Το επαναλαμβάνω για να το εμπεδώσετε».

Τα πιο πάνω, σε συνδυασμό με τον χαρακτηρισμό του δημάρχου ως «φαγανούλη», συνοψίζουν τον εν προκειμένω πολιτικό λόγο της Ε.Π. ως φωτογραφικό ενός «φαταούλα» δημάρχου-«πτυελοδοχείου», που τον φτύνουν και τον ξαναφτύνουν (για να το εμπεδώσει) επειδή «στήνει» απ’ ευθείας αναθέσεις προκειμένου να αποκομίσει παράνομο οικονομικό όφελος.

Και ποιοί, παρακαλώ, είναι αυτοί που αρθρώνουν τον πιο πάνω βοθρολυματικό πολιτικό λόγο;

Είναι αυτοί οι ίδιοι που βαφτίζουν τα διαφημιστικά προσπέκτους αλλοδαπών εταιρειών ως «μελέτες», προκειμένου στη συνέχεια να τις χρησιμοποιήσουν για τη διενέργεια φωτογραφικών διαγωνισμών «μαϊμού» και παράνομων απ’ ευθείας αναθέσεων εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.

Είναι αυτοί οι ίδιοι που, όταν «συλλαμβάνονται με τη γίδα στην πλάτη», όχι μόνον δε ζητάνε συγγνώμη παρά αντεπιτίθενται κιόλας, καταγγέλλοντας ότι … υπονομεύεται το έργο τους (!!!).

Είναι αυτοί οι ίδιοι που δεν τους λείπει το θράσος να βαφτίσουν «δημιουργικό πολιτικό ακτιβισμό προς όφελος της κοινωνίας» την παράνομη εμπορία του δημόσιου αγαθού που λέγεται νερό.

Λαμβανομένης υπ’ όψιν της όλης πιο πάνω κατάστασης των πραγμάτων, θέλει αυτοσυγκράτηση προκειμένου κανείς να αποφύγει να χρησιμοποιήσει την ίδια αυτή «τη λογική» της Ε.Π., φωτογραφίζοντας τον επικεφαλής της ως «πτυελοδοχείο» ή «φαταούλα», όπως πράττει η ίδια για τον επικεφαλής της δημοτικής αρχής.

Εμείς δε θα μπούμε στον πειρασμό να προβούμε ή να υιοθετήσουμε τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς, όχι μόνον για επιβαλλόμενους λόγους «αστικής ευγένειας» αλλά και για να μην κινδυνεύσουμε να αφαιρέσουμε από την Ε.Π. τα πρωτεία όχι μόνον του αυτοεξευτελισμού αλλά και της ευθύνης για τον έσχατο ευτελισμό του δημόσιου περί τα τοπικά διαλόγου.

Ωστόσο, δε μπορούμε να μη συνδυάσουμε τα πιο πάνω και με τον από πλευράς Ε.Π. χαρακτηρισμό του κ. Ζαμάνη ως «σχεδόν» δημάρχου, που παραπέμπει σε ένα δήμαρχο ανολοκλήρωτο ακόμη, εν αντιθέσει προς τον επικεφαλής της, για τον οποίο προφανώς θεωρεί η Ε.Π. ότι, ως δήμαρχος,  υπήρξε «ολοκληρωμένος».

    Τι θέλει, λοιπόν, να μας πει εν προκειμένω η Ε.Π. όταν αποκαλεί τον κ. Ζαμάνη «σχεδόν» δήμαρχο; Μήπως ότι, για να πάψει να είναι «σχεδόν» και προκειμένου να ολοκληρωθεί ως δήμαρχος, αυτός πρέπει να προχωρήσει σε μεγάλες «μπίζνες», όπως αυτές των «νερών» και των «οργάνων παιδικής χαράς»;