(ΘΕΛΕΙ Ο TZOGIAS ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΩΝΤΑΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΕΙ)
Διαδικτυακός χαμαιλέων είναι αυτός-ή που διαχειρίζεται άμεσα ή έμμεσα περισσότερους του ενός ιστοτόπους ή ιστολόγια είτε επωνύμως είτε ανωνύμως είτε με πλαστά είτε με αγορασμένα προφίλ στο facebook είτε και όλα μαζί.
Χαρακτηριστική περίπτωση διαδικτυακού χαμαιλέοντα είναι το φυσικό πρόσωπο που εμφανίζεται ως «Θείος Νώντας» και «Διονυσοσκουφίτσα» αλλά και με το πλαστό είτε και αγορασμένο (όπως πληροφορούμεθα) προφίλ Alexandros Tzogias.
Η μεθόδευση που συνήθως ακολουθεί ο διαδικτυακός χαμαιλέων είναι να γράφει το βασικό κείμενο και, στη συνέχεια, στο χώρο φιλοξενίας να συνεχίζει ο ίδιος τα σχόλια και τις παρεμβάσεις ανώνυμα, προκειμένου να δείξει ότι τα λεγόμενά του έχουν απήχηση σε πολλά πρόσωπα, προσθέτοντας με την ευκαιρία και διάφορα «πικάντικα» που δε θέλησε να περιλάβει στο βασικό κείμενο.
Όταν το πιο πάνω σύστημα «σαπίσει», αδυνατώντας πλέον να εξυπηρετεί τους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκε (Διονυσοσκουφίτσα), ο διαδικτυακός χαμαιλέων είτε επιχειρεί να επαναλάβει τα ίδια (Θείος Νώντας) είτε, όταν και το εγχείρημα αυτό αποτύχει, αναγκάζεται να εμφανιστεί ο ίδιος προσωπικά είτε, τέλος, λόγω αναξιοπιστίας του λόγου του (καθ’ ο γλύφει εκεί που έφτυνε) επιλέγει είτε να αγοράσει είτε να δημιουργήσει ένα πλαστό προφίλ.
Παρατηρώντας κανείς το «στυλ» του Tzogia στην εκφορά του λόγου του δεν του μένει καμία απολύτως αμφιβολία ότι ταυτίζεται προς αυτό του Νώντα-Διονυσοσκουφίτσου.
Πρόκειται για μία τόσο κακοστημένη φάρσα ώστε να δικαιούμεθα να πούμε πως ΘΕΛΕΙ Ο TZOGIAS ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΩΝΤΑΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΕΙ.
Έτσι, μ’ αυτό το χοντροκομμένο και προσβλητικό της νοημοσύνης του μέσου κοινού ανθρώπου τρόπο, ο Νώντας και η παρέα του επαναφέρουν υποκριτικά από την πίσω πόρτα απαντημένα δημοσίως ζητήματα του παρελθόντος με το φτηνό πρόσχημα ότι, δήθεν, ο Tzogias τώρα τα πληροφορήθηκε και πως, τάχα μου-τάχα μου, δε γνωρίζει τίποτα για «το έγκλημα».
Χαρακτηριστική περίπτωση η υποκριτική επαναφορά των προ δεκαετίας περίπου δαπανών του Δήμου Δροσιάς για την επιχορήγηση του αθλητικού σωματείου «Νίκη Δροσιάς», με πρόεδρο τον κ. Ανδρέα Μπέτση, για τις οποίες δαπάνες η κα Λένα Χριστοφίδου (της παρέας του Νώντα) φέρεται να καταγγέλλει (φτύνοντας εκεί που κάποτε έγλειφε) ότι, δήθεν-τάχα, δεν έγιναν με σύννομο τρόπο.
Σε ό,τι αφορά το υπ’ όψιν ζήτημα, έχει διευκρινιστεί ότι η πιο πάνω «καταγγέλλουσα», υπό την ιδιότητά της ως προέδρου (τότε) του Δημοτικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) Δροσιάς, εισηγείτο και ψήφιζε τις αποφάσεις του, συνακόλουθα εισηγήθηκε και ψήφισε τις συγκεκριμένες δαπάνες έτσι ώστε να διερωτάται κανείς ποιόν καταγγέλλει αν όχι πρώτα-πρώτα τον ίδιο τον εαυτό της.
Έχει διευκρινιστεί, επίσης, ότι η νομιμότητα των εν λόγω δαπανών (όπως άλλωστε και όλων των εν γένει δαπανών του πρώην Δήμου Δροσιάς) έχει ελεγχθεί προληπτικά από τον Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σε αντίθεση προς τις δαπάνες για τις επιχορηγήσεις σωματείων της τότε Κοινότητας Κρυονερίου, με κοινοτάρχη τον κ. Γιάννη Καλαφατέλη, όπου δεν υπήρχε κανένας τέτοιος έλεγχος (στις κοινότητες δεν γινόταν προληπτικός έλεγχος νομιμότητας δαπανών, εξ ου και οι παράνομες δαπάνες των «νερών του Κρυονερίου» κλπ).
Όπως πληροφορεί διαδικτυακά η κα Χαρά Υφαντή τον «Αλέξανδρο» (το λέω `γω στη γάτα μου και η γάτα στην ουρά της), το θέμα αυτό το είχε φέρει ο κ. Καλαφατέλης στο Δ.Σ. όπου και συζητήθηκε δημοσίως.
Δηλαδή, «καρφώνονται» οι ίδιοι ότι το θέμα είχε συζητηθεί δημοσίως και ότι το «ξαναζεσταίνουν» υποκριτικά μέσω του (δήθεν-τάχα) «ανίδεου» Tzogia (λέγε με Νώντα-Διονυσοσκουφίτσο και κομπανία).
Πράγματι, λοιπόν, ο ίδιος ο κ. Μπέτσης απήντησε δημοσίως στον κ. Καλαφατέλη μέσα στο Δ.Σ. ότι οι πιο πάνω δαπάνες έγιναν με απολύτως σύννομο τρόπο και ότι το ύψος τους, σε σχέση με τις προσφερόμενες υπηρεσίες, ήταν μικρότερο από τις αντίστοιχες δαπάνες για τη χρηματοδότηση αθλητικών σωματείων της τότε Κοινότητας Κρυονερίου (για τις οποίες, σημειωτέον, κανένας απολύτως έλεγχος νομιμότητας δεν υπήρχε).
Με άλλα λόγια, ο κ. Καλαφατέλης, κατά το κοινώς λεγόμενο, «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος», μάλιστα δε, εξ όσων πληροφορούμεθα, εξ αιτίας αυτού του γεγονότος είχε εκνευριστεί και είχε κοκκινίσει επικίνδυνα.
Τελειώνοντας, δε μπορούμε να μη σκεφτούμε πόσο απελπισμένος πρέπει να είναι ο (καθ’ έξιν κολοτούμπας) διαδικτυακός χαμαιλέων και αρχιπροπαγανδιστής της παλινόρθωσης του καλαφατελισμού ώστε να καταφεύγει σε τέτοια φτηνά και εξευτελιστικά για το «επάγγελμά» του τερτίπια.
Χαρακτηριστική περίπτωση διαδικτυακού χαμαιλέοντα είναι το φυσικό πρόσωπο που εμφανίζεται ως «Θείος Νώντας» και «Διονυσοσκουφίτσα» αλλά και με το πλαστό είτε και αγορασμένο (όπως πληροφορούμεθα) προφίλ Alexandros Tzogias.
Η μεθόδευση που συνήθως ακολουθεί ο διαδικτυακός χαμαιλέων είναι να γράφει το βασικό κείμενο και, στη συνέχεια, στο χώρο φιλοξενίας να συνεχίζει ο ίδιος τα σχόλια και τις παρεμβάσεις ανώνυμα, προκειμένου να δείξει ότι τα λεγόμενά του έχουν απήχηση σε πολλά πρόσωπα, προσθέτοντας με την ευκαιρία και διάφορα «πικάντικα» που δε θέλησε να περιλάβει στο βασικό κείμενο.
Όταν το πιο πάνω σύστημα «σαπίσει», αδυνατώντας πλέον να εξυπηρετεί τους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκε (Διονυσοσκουφίτσα), ο διαδικτυακός χαμαιλέων είτε επιχειρεί να επαναλάβει τα ίδια (Θείος Νώντας) είτε, όταν και το εγχείρημα αυτό αποτύχει, αναγκάζεται να εμφανιστεί ο ίδιος προσωπικά είτε, τέλος, λόγω αναξιοπιστίας του λόγου του (καθ’ ο γλύφει εκεί που έφτυνε) επιλέγει είτε να αγοράσει είτε να δημιουργήσει ένα πλαστό προφίλ.
Παρατηρώντας κανείς το «στυλ» του Tzogia στην εκφορά του λόγου του δεν του μένει καμία απολύτως αμφιβολία ότι ταυτίζεται προς αυτό του Νώντα-Διονυσοσκουφίτσου.
Πρόκειται για μία τόσο κακοστημένη φάρσα ώστε να δικαιούμεθα να πούμε πως ΘΕΛΕΙ Ο TZOGIAS ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΩΝΤΑΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΕΙ.
Έτσι, μ’ αυτό το χοντροκομμένο και προσβλητικό της νοημοσύνης του μέσου κοινού ανθρώπου τρόπο, ο Νώντας και η παρέα του επαναφέρουν υποκριτικά από την πίσω πόρτα απαντημένα δημοσίως ζητήματα του παρελθόντος με το φτηνό πρόσχημα ότι, δήθεν, ο Tzogias τώρα τα πληροφορήθηκε και πως, τάχα μου-τάχα μου, δε γνωρίζει τίποτα για «το έγκλημα».
Χαρακτηριστική περίπτωση η υποκριτική επαναφορά των προ δεκαετίας περίπου δαπανών του Δήμου Δροσιάς για την επιχορήγηση του αθλητικού σωματείου «Νίκη Δροσιάς», με πρόεδρο τον κ. Ανδρέα Μπέτση, για τις οποίες δαπάνες η κα Λένα Χριστοφίδου (της παρέας του Νώντα) φέρεται να καταγγέλλει (φτύνοντας εκεί που κάποτε έγλειφε) ότι, δήθεν-τάχα, δεν έγιναν με σύννομο τρόπο.
Σε ό,τι αφορά το υπ’ όψιν ζήτημα, έχει διευκρινιστεί ότι η πιο πάνω «καταγγέλλουσα», υπό την ιδιότητά της ως προέδρου (τότε) του Δημοτικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) Δροσιάς, εισηγείτο και ψήφιζε τις αποφάσεις του, συνακόλουθα εισηγήθηκε και ψήφισε τις συγκεκριμένες δαπάνες έτσι ώστε να διερωτάται κανείς ποιόν καταγγέλλει αν όχι πρώτα-πρώτα τον ίδιο τον εαυτό της.
Έχει διευκρινιστεί, επίσης, ότι η νομιμότητα των εν λόγω δαπανών (όπως άλλωστε και όλων των εν γένει δαπανών του πρώην Δήμου Δροσιάς) έχει ελεγχθεί προληπτικά από τον Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σε αντίθεση προς τις δαπάνες για τις επιχορηγήσεις σωματείων της τότε Κοινότητας Κρυονερίου, με κοινοτάρχη τον κ. Γιάννη Καλαφατέλη, όπου δεν υπήρχε κανένας τέτοιος έλεγχος (στις κοινότητες δεν γινόταν προληπτικός έλεγχος νομιμότητας δαπανών, εξ ου και οι παράνομες δαπάνες των «νερών του Κρυονερίου» κλπ).
Όπως πληροφορεί διαδικτυακά η κα Χαρά Υφαντή τον «Αλέξανδρο» (το λέω `γω στη γάτα μου και η γάτα στην ουρά της), το θέμα αυτό το είχε φέρει ο κ. Καλαφατέλης στο Δ.Σ. όπου και συζητήθηκε δημοσίως.
Δηλαδή, «καρφώνονται» οι ίδιοι ότι το θέμα είχε συζητηθεί δημοσίως και ότι το «ξαναζεσταίνουν» υποκριτικά μέσω του (δήθεν-τάχα) «ανίδεου» Tzogia (λέγε με Νώντα-Διονυσοσκουφίτσο και κομπανία).
Πράγματι, λοιπόν, ο ίδιος ο κ. Μπέτσης απήντησε δημοσίως στον κ. Καλαφατέλη μέσα στο Δ.Σ. ότι οι πιο πάνω δαπάνες έγιναν με απολύτως σύννομο τρόπο και ότι το ύψος τους, σε σχέση με τις προσφερόμενες υπηρεσίες, ήταν μικρότερο από τις αντίστοιχες δαπάνες για τη χρηματοδότηση αθλητικών σωματείων της τότε Κοινότητας Κρυονερίου (για τις οποίες, σημειωτέον, κανένας απολύτως έλεγχος νομιμότητας δεν υπήρχε).
Με άλλα λόγια, ο κ. Καλαφατέλης, κατά το κοινώς λεγόμενο, «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος», μάλιστα δε, εξ όσων πληροφορούμεθα, εξ αιτίας αυτού του γεγονότος είχε εκνευριστεί και είχε κοκκινίσει επικίνδυνα.
Τελειώνοντας, δε μπορούμε να μη σκεφτούμε πόσο απελπισμένος πρέπει να είναι ο (καθ’ έξιν κολοτούμπας) διαδικτυακός χαμαιλέων και αρχιπροπαγανδιστής της παλινόρθωσης του καλαφατελισμού ώστε να καταφεύγει σε τέτοια φτηνά και εξευτελιστικά για το «επάγγελμά» του τερτίπια.